فرش اردکان شش متری که معمولاً محل نامیده می‌شوند دارای بافتی محکم و گره‌دار نیستند، بلکه دارای بافتی منظم هستند. این مدل ها عموما دارای نقوش گل و برگ هستند و به خصوص از رنگ های تیره برای آن ها استفاده می شود. رنگ پس زمینه قرمز و حاشیه ها آبی تیره است.
اقوام کوچ نشین استان خراسان قالی ها و فرش هایی ایرانی خاصی می بافند که به «قالی ترکمنی» یا «بخارا» معروف است. زمینه این حصیرها به رنگ قرمز است و طرح های آنها از یک سری اشکال چند ضلعی تشکیل شده است و به آنها «پا فیلی» می گویند. برخی از این مدل ها به چهار دسته تقسیم شده اند که به آن ها فرش «چهار فصل» می گویند.
در منطقه ملایر قالی و فرش ایرانی همانند قالی های همدان و اراک بافته می شود. روستای درجزی به خاطر رنگ قالی های بافته شده در آن شهرت دارد. رنگ باشکوه این قالی ها به دلیل کیفیت خوب آب مورد استفاده برای شستن پشم است که به تجلی رنگ آن کمک می کند.
قدیمی ترین و با کیفیت ترین فرش های ایرانی بافته شده در این منطقه میر نام دارد. زمینه این نوع حصیر با طرح های بادامی و گلابی شکل پر شده و حاشیه آن با تصاویری از موهای مجعد خط کشیده شده است.
قالی‌هایی که در این منطقه بافته می‌شد، زمانی از مستحکم‌ترین قالی‌های کشور محسوب می‌شد. این طرح شامل یک مدال در مرکز و یک پایین باز است که دارای چند تصویر است. در این مدل از قالیچه ها بیش از هر چیز از پشم به رنگ آبی تیره و قرمز استفاده شده است.
منطقه ای که اکنون سنندج نامیده می شود مرکز بهترین بافته های گلیم ایران است. هر دو روی این گلیم ها یکی است. در این گلیم ها اغلب مجسمه های ماهی بافته می شود. در سنندج قالی‌ها و قالی‌هایی نیز تولید می‌شود که برخی از آنها بسیار ظریف و عالی هستند و با گره‌های خاصی بافته می‌شوند.
قالیچه های ایرانی معروف به شیراز توسط عشایر قشقایی و دیگر طوایف عشایری که در چادر زندگی می کنند ساخته می شود. این قالی‌ها گشاد بافته شده و بسیار ظریف هستند و در مرکز خود نقش‌های مدالیون هشت ضلعی دارند. در این مدل از فرش های ایرانی از رنگ های آبی تیره و قهوه ای همراه با رنگ های روشن تر استفاده شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.