در چای احمد 25 عددی هر چه برگ‌ها مسن‌تر باشند، به دلیل تجمع لیگنین و تانن‌ها سخت‌تر می‌شوند و دم کرده چای حاصل طعم گس بیشتری دارد.
در فن آوری چای، 3 نوع اصلی را می توان تشخیص داد: چای تخمیر شده (چای سیاه؛ در زبان چینی به آن چای قرمز می گویند که به رنگ دم کرده می گویند)، تا حدی تخمیر شده ( چای اولانگ ) و تخمیر نشده (چای سبز).
مدت زمان و نوع فرآیند تخمیر، ویژگی های مشخصه نوشیدنی به دست آمده را تعیین می کند. چای تخمیرتر رنگ تیره‌تر و طعم ملایم‌تری دارد، در حالی که چای کمتر تخمیر شده رنگ روشن‌تر و طعم گس‌تری دارد به دلیل محتوای تانن بالا. چای سیاه از یک طرف با توجه به دوره برداشت (First/Second Flush) و از طرف دیگر بر اساس کیفیت برگ ها طبقه بندی می شود.
به عنوان یک نوشیدنی تقریباً بدون کالری، چای به عنوان یک مکمل ایده آل در رژیم های مختلف لاغری گنجانده شده است. اجزای متعدد چای اثرات مفیدی بر سلامتی دارند.
گروه های مختلفی از مواد را می توان از برگ های چای جدا کرد. ترکیبات فنلی مانند فلاونوئیدها، اسیدهای کلروژنیک و اسید گالیک تقریباً در 30 درصد از برگ چای وجود دارد. در حال حاضر فلاونوئیدی که بیشترین توجه را به خود جلب کرده است اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) است.
این دارو با مهار تولید ایمونوگلوبولین E به عنوان یک ضد آلرژی عمل می کند. چندین مطالعه آزمایشگاهی قادر به نشان دادن اثر ضد سرطانی EGCG بوده است. با این حال، هنوز نمی توان توصیه هایی در مورد دوز و مصرف روزانه این ماده ارائه داد.
عملکرد آنتی اکسیدانی EGCG بسیار بیشتر از ویتامین E و C است. بنابراین محافظت در برابر بیماری های عروق کرونر و بیماری های دژنراتیو مربوط به پیری نشان داده شده است. تافلاوین ها و تیاروبیگین هایی که در هنگام تخمیر به خصوص در چای سیاه ظاهر می شوند، از خانواده رنگدانه های چای هستند، تأثیر مهمی بر رنگ چای دارند و به عنوان مواد معطر، طعم معمولی آن را به آن می بخشند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.